Ben mutlu olmaktan korkmam. Mutluluk bu hayatta ki en güzel şeydir. Ben günün sonunda o mutluluğun hiç var olmamış gibi yok olmasından korkarım. En korktuğum şey ise bu mutluluğu kendi elleriyle getiren insanların günün sonunda o mutluluğu kendi elleriyle param parça etmeleri. Bu yüzden mutlu olmaktan korkmam ama çünkü her hikayenin mutsuz bitme ihtimali vardır. Ben o hikayeye başlamadan sonunu bilemem ve bir hikaye mutsuz bitti diye mutlu olmaktan da vazgeçemem :)
0
+
-entiri.verilen_downvote
alışmadık şeyde don durmaz derler büyükler gerçekten öyle. Bir günüm güzel geçse akşamında kesinlikle birşey oluyor ve korkuyorum bişey çıkacak oturup ağlayacağım diye ve çıkıyor da o yüzden stabil geçsin yeter diyorum onda da bi bokluk oluyo bir gülsem bin ağlıyorum yani anlayacağınız
1
+
-entiri.verilen_downvote
Biteceğinden korktuğum için başlamak da korkutuyor. Mutlu olduğum anlar geride kalırsa ve bana sadece o anları hatırlayıp acı duymak kalırsa. Çok korkuyorum bir daha gelmez o mutlu günlerim diye çok korkuyorum mutlu başlayıp mutsuz son olurum diye...
1
+
-entiri.verilen_downvote
sorun mutlu olmak değil o mutluluğun hep kısa süreli sürecek olduğunu biliyor olmak. aslında bundan korkuyoruz. hazır bu halimize alışmışken mutlu olup tekrar bu halimize döneceğimizi bilmek korkutucu geliyor.
1
+
-entiri.verilen_downvote
Korktuğum için başıma gelir mi lan
1
+
-entiri.verilen_downvote
Aslında mutlu olmaktan korkmak değildir. Her mutluluktan sonra sert bir düşüş yaşamışsa yükselip tekrar düşmektense yerde kalmayı tercih eder bazen insan.
0
işte tam bu, çok iyi açıkladın durumu - aac2 30.11.2021 22:46:28 |#4280632